Την προηγούμενη χρονιά είχαμε φτιάξει έναν αυτοσχέδιο κομποστοποιητή στην αυλή του Νηπιαγωγείου μας. Όλο αυτό το διάστημα τον »τροφοδοτούσαμε» (με φλούδες από τα φρούτα μας, λαχανικά κτλ.) . Φέτος λοιπόν, ήρθε η ώρα να ανταμειφθούμε για τον κόπο μας! Με ένα σκαλιστήρι σκάψαμε λίγο και βγάλαμε από κάτω το λίπασμα. Παρατηρήσαμε τα σκουληκάκια που «κάνουν όλη τη δουλειά» και με κουβαδάκια και φτυαράκια μεταφέραμε το λίπασμα στα δέντρα και στα φυτά της αυλής μας. Όλη η διαδικασία μας ενθουσίασε!!
Οι ήρωες του ’40 είπαν ΟΧΙ στους κατακτητές κι εμείς φτιάξαμε το δικό μας ΟΧΙ για να τους τιμήσουμε!
ΠΗΓΗ:
http://prosxolikipareoula.blogspot.gr/2015/10/blog-post_26.html
Πήραμε χαρτί Α3, το βάψαμε, βάλαμε τη φωτογραφία μας, στα πέταλα γράψαμε το όνομά μας, το πλαστικοποιήσαμε κι έτοιμο το σουπλά!
ΠΗΓΗ:
http://5o-7oniptyrnavou.blogspot.gr/2015/10/blog-post.html
ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
31 Οκτωβρίου, Ημέρα Αποταμίευσης και οι κουμπαράδες είχαν την τιμητική τους!!
Κουμπαράδες «Κάστρα» :
Σύνδεσμοι:
http://prosxolikipareoula.blogspot.gr/2015/10/blog-post_29.html
http://http://prosxolikipareoula.blogspot.gr/2014/10/blog-post_61.html
Αναγνωρίζουμε και χρωματίζουμε το αρχικό γράμμα του ονόματός μας…
Το σχηματίζουμε με καπάκια…
Με μαγνητικά γραμματάκια…
Το φτιάχνουμε παζλ και το μεταμορφώνουμε σε πύραυλο, αυτοκίνητο κτλ. (Η ιδέα από ΕΔΩ).
Πόσα γράμματα έχουμε στο όνομά μας; Μετράμε, βάφουμε ισάριθμα κουτάκια, συγκρίνουμε…
Φτιάχνουμε μια κατασκευή με τον εαυτό και το όνομά μας (Την αρχική ιδέα την πήραμε από ΕΔΩ και την προσαρμόσαμε) .
Και συνεχίζουμε…
ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ (Μιχαηλίδου Κική)
Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ…Γιατί είναι ξεχωριστός; Διαβάσαμε το βιβλίο «Πόσο μ” αρέσει ο εαυτός μου», συζητήσαμε γιατί μας αρέσει ο εαυτός μας, για το τι θέλουμε να γίνουμε όταν μεγαλώσουμε, για την οικογένειά μας, για τα γενέθλιά μας και το καλύτερο δώρο που έχουμε πάρει, το αγαπημένο μας φαγητό, το αγαπημένο μας παιχνίδι, χρώμα… Σε πίνακα διπλής εισόδου σημειώσαμε το χρώμα των ματιών μας, των μαλλιών, μετρήσαμε το ύψος μας, ζυγιστήκαμε, κάναμε το δακτυλικό μας αποτύπωμα, μάθαμε τι είναι ταυτότητα…Όλα αυτά τα συγκεντρώσαμε σε ένα LAPBOOK (ιδέες για το lapbook πήραμε από ΕΔΩ) και… ορίστε!!!
ΟΛΟΗΜΕΡΟ ΤΜΗΜΑ
Με αφορμή την ιστορία της Αλκυόνας (πώς ένιωσε η Αλκυόνη όταν πνίγηκε ο άντρας της, πως ήταν η έκφραση του Δία όταν θύμωσε με την Αλκυόνη και τον σύζυγό της κτλ. ), ξεκινήσαμε να μιλάμε για τα συναισθήματα….
Αρχικά, ζητάμε από τα παιδιά να παρατηρήσουν το πρόσωπο μας, που είναι ανέκφραστο………-Μπορείτε να καταλάβετε πώς νιώθω; -Όχι κυρία, δεν καταλαβαίνουμε!, είναι η απάντησή τους… -Μαντέψτε τώρα πως νιώθω ( εκφράσεις χαράς, λύπης, τρόμου, έκπληξης κτλ.) Τα παιδιά, παρατηρώντας την έκφρασή μας καταλαβαίνουν αμέσως το συναίσθημα…(ΟΡΑΣΗ) Γυρνάμε την πλάτη μας στα παιδιά και ζητάμε να καταλάβουν το συναίσθημά μας μόνο με την ΑΚΟΗ (βγάζουμε κραυγές έκπληξης, τρόμου, γελάμε, κλαίμε)…Συμπεραίνουμε ότι η έκφρασή μας αλλάζει ανάλογα με το συναίσθημα που νιώθουμε κι ότι για να κατανοήσουμε το συναίσθημα κάποιου, χρησιμοποιούμε τόσο την όραση όσο και την ακοή..(δραστηριότητες από την εξαιρετική συνάδελφο Ειρήνη και το blog της ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ )
Κάθε παιδί κρατάει με τη σειρά έναν καθρέφτη και παίρνει όποια έκφραση θέλει.Τα υπόλοιπα προσπαθούν να μαντέψουν το συναίσθημα που εκφράζει..
Τα παιδιά παρατηρούν πίνακες με συναισθήματα και στη συνέχεια χορεύουν ελεύθερα στο χώρο, ενώ ένα παιδάκι κάθεται με γυρισμένη πλάτη σε αυτά. Μόλις σταματήσει η μουσική, τους δείχνουμε κρυφά σε καρτέλα μία έκφραση που πρέπει να μιμηθούν και το γυρισμένο παιδί να μαντέψει ποιο συναίσθημα εκφράζουν.
Διαβάζουμε το βιβλίο «Η παλέτα των συναισθημάτων» της Έρας Μουλάκη. Παρατηρούμε και συζητάμε με τι χρώματα εκφράζονται τα συναισθήματα στο βιβλίο…
Σε φύλλο εργασίας χρωματίζουμε τα συναισθήματα με χρώματα που μας εκφράζουν (το φύλλο από την ΠΑΡΑΜΥΘΟΧΩΡΑ)…
Και στην ελεύθερη ώρα τα παιδιά παίζουν με τον καθρέφτη και παίρνουν διάφορες εκφράσεις…
Παίζουμε με το ζάρι των Συναισθημάτων! Κάθε παιδί ρίχνει το ζάρι, λέει το συναίσθημα που δείχνει και μας αναφέρει κάποια στιγμή που ένιωσε αυτό το συναίσθημα (το ζάρι από εδώ )
Παρατηρούμε τον πίνακα του Μιρό, «Το χαμόγελο των φλεγόμενων φτερών» .Προσπαθούμε να μαντέψουμε τι απεικονίζει…Εστιάζουμε στο κόκκινο πρόσωπο που δεν έχει κανένα χαρακτηριστικό και δε μπορούμε να καταλάβουμε πως νιώθει. Ρωτάμε τα παιδιά πως νομίζουν ότι νιώθει και γιατί…Το ζωγραφίζουν , γράφουν το συναίσθημα, το αιτιολογούν( Ευχαριστούμε ΕΙΡΗΝΗ για την ιδέα! )
Βρήκαμε στο διαδίκτυο ένα υπέροχο παιχνίδι για τις εκφράσεις και τα συναισθήματα! Όλοι ήθελαν να παίξουν και να φωτογραφηθούν με το «έργο» τους!
Βρήκαμε προσωπάκια χωρίς χαρακτηριστικά τα εκτυπώσαμε, τα πλαστικοποήσαμε και με πλαστελίνη φτιάξαμε διάφορες εκφράσεις, ανά 2 παιδιά. Στη συνέχεια, παρουσιάζουμε το έργο μας σε όλη την τάξη και αφηγούμαστε μια ιστορία, πχ. το παιδάκι είναι στεναχωρημένο γιατί ο μπαμπάς του δεν του πήρε το παιχνίδι που ήθελε…Οι ιστορίες των παιδιών, απίστευτες!
Και στην ελεύθερη απασχόληση, το παιχνίδι αυτό έγινε ανάρπαστο!
Παίζουμε με το βιβλίο με τα 3 μέρη , που βρήκαμε στο διαδίκτυο
Φτιάχνουμε τον τροχό των συναισθημάτων για να πάρουμε στο σπίτι μας (ευχαριστούμε και πάλι το blog (NHΠΙΑΓΩΓΟΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ )..
Μαθαίνουμε κι ένα τραγούδι για τα συναισθήματα που βρήκαμε στο blog Popi – it . Ο ρυθμός του πάει σαν το Χόκυ – Πόκυ…
Aνακαλύψαμε κι άλλο ωραίο παιχνίδι στο διαδίκτυο για τα συναισθήματα, σε ξένη σελίδα, τις αστείες φατσούλες και παίξαμε πολύ…
Φτιάξαμε το αρκουδάκι των συναισθημάτων, που βρήκαμε σε ξένη ιστοσελίδα, αλλά δυστυχώς η κυρία ξέχασε να φωτογραφίσει τα όμορφα αρκουδάκια μας…
«ΠΩΣ ΝΙΩΘΩ ΣΗΜΕΡΑ;»- Κάθε μέρα τοποθετούμε το μανταλάκι μας, ανάλογα με το συναίσθημα που νιώθουμε …Έτσι, αν νιώθουμε λυπημένοι ή θυμωμένοι για κάποιο λόγο, μπορούμε να το κουβεντιάσουμε και ν” αλλάξει θετικά η διάθεσή μας…
Φτιάξαμε τα προσωπάκια των συναισθημάτων με χάρτινα πιάτα (η ιδέα από συνάδελφο στο διαδίκτυο, δε θυμόμαστε δυστυχώς την ιστοσελίδα)…
Στην επόμενη ανάρτηση, θα δούμε πως επεξεργαστήκαμε επιμέρους τα συναισθήματα, ΧΑΡΑ, ΛΥΠΗ, ΦΟΒΟΣ, ΖΗΛΕΙΑ, ΝΤΡΟΠΗ, ΘΥΜΟΣ -ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΘΥΜΟΥ, ΑΓΑΠΗ και πολλά ακόμη παιχνίδια για τα συναισθήματα…
——————————————————————————————————————————————
—————————————————————————————————————————————-
Δημοσιεύτηκε από Μιχαηλίδου Κική
ΜΕΡΑ – ΝΥΧΤΑ
Συνεχίζοντας τις υποδιαιρέσεις του χρόνου, δες ΧΕΙΜΩΝΑΣ (1ο μέρος) αναφερθήκαμε και στη «ΜΕΡΑ – ΝΥΧΤΑ». Με τη βοήθεια της υδρογείου σφαίρας κι ενός φακού, μιλήσαμε για το θέμα.
Παίξαμε παιχνίδι με τη μέρα και τη νύχτα…Η νύχτα έχασε τα παιδάκια της, τα αστεράκια της, γιατί της τα “κλεψε η μέρα…Τα παιδιά προσφέρθηκαν να τη βοηθήσουν, μόνο που για να πάρουν πίσω τα αστεράκια και να τα βάλουν ξανά στον ουρανό, έπρεπε να περάσουν κάποια εμπόδια, χωρίς να ξυπνήσουν τη μέρα: 1) Να σταματήσουν το φτέρνισμα μιας αρκούδας, 2) Να περάσουν μια γέφυρα χωρίς να την ακουμπήσουν γιατί τότε τραγουδάει και ξυπνάει το τέρας, 3) Να περάσουν ανάμεσα από 2 βουνά που γαργαλιούνται όταν τα ακουμπήσει κάποιος και 4) Να κάνουν τον γύρο μιας λίμνης μ” έναν κροκόδειλο που κοιμάται, χωρίς να τον ενοχλήσουν γιατί αν ξυπνήσει θα φωνάξει δυνατά και θα ξυπνήσει τη μέρα!
Στο τέλος, ο ουρανός της νύχτας γέμισε με αστέρια και η νύχτα σταμάτησε να κλαίει κι έγινε ευτυχισμένη…
Κάναμε και μόμπιλ με το φεγγάρι και τον ήλιο…
ΘΕΡΜΟΜΕΤΡΟ – ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ
Μιλώντας για τον χειμώνα, αναφερθήκαμε και στις χαμηλές θερμοκρασίες…Αλήθεια, τι εννοούμε λέγοντας θερμοκρασία; Πώς τη μετράμε; Με ποια όργανα; Όλα αυτά τα κουβεντιάσαμε μέσα στην τάξη και παρουσιάσαμε όργανα μέτρησης της θερμοκρασίας, τόσο της ατμόσφαιρας όσο και του σώματος…
Μετρήσαμε τη θερμοκρασία στην τάξη, στην αυλή, στην κατάψυξη..
Παίξαμε με τα θερμόμετρα, χρησιμοποιώντας τις έννοιες: μεγαλύτερο – μικρότερο..
Μιλήσαμε για το μείον (-) της θερμοκρασίας…Κατανοήσαμε πως στο μηδέν (0) παγώνει το νερό..
Τα παιδιά χωρίστηκαν σε εποχές και θερμοκρασίες…η κάθε εποχή έπρεπε να βρει τη σωστή θερμοκρασία και αντίστροφα…
Συζητήσαμε για τα μόρια του αέρα που μας περιβάλλει…Για να το κατανοήσουμε καλύτερα, φουσκώσαμε μπαλόνια και μάθαμε πως μέσα στο φουσκωμένο μπαλόνι υπάρχουν μόρια αέρα…Γίναμε τα μόρια του κρύου αέρα που κινούνται αργά και τα μόρια του θερμού αέρα που κινούνται γρήγορα…
Φτιάξαμε θερμόμετρα από ρολά…
ΧΕΙΜΕΡΙΑ ΝΑΡΚΗ
Αναφερθήκαμε συνοπτικά και στη χειμερία νάρκη…ποια ζώα πέφτουν σε χειμερία νάρκη ή χειμέριο ύπνο, πόσο καιρό, γιατί γίνεται αυτό…Φτιάξαμε ζωάκια και γράψαμε τα ονόματά τους…Τα βάλαμε να κοιμηθούν τοποθετώντας και μια πινακίδα «Πως πρέπει να κάνουμε ησυχία»!
ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΗ ΕΝΔΥΣΗ
Αφού μιλήσαμε για το πως ντυνόμαστε τώρα τον χειμώνα, παίξαμε με ρουχαλάκια…έπρεπε, σε κάθε πουλόβερ να τοποθετήσουμε τόσες καρδούλες όσες έδειχνε ο αριθμός στο παντελόνι…
ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΠΑΤΑΤΑ
Έχοντας προηγηθεί η συζήτηση για τη μέρα και τη νύχτα, σκεφτήκαμε να φτιάξουμε έναν χιονάνθρωπο τη νύχτα! Πήραμε μαύρο χαρτόνι, άσπρη τέμπερα, πατατούλες, τις κόψαμε στη μέση και ξεκινήσαμε!
ΟΛΟΗΜΕΡΟ ΤΜΗΜΑ
Δημοσιεύτηκε από Μιχαηλίδου Κική
«Κυρία, ο καιρός τρελάθηκε», «Έχει πολλή ζέστη!», μας έλεγαν τα παιδιά τις προηγούμενες μέρες…Έτσι λοιπόν αποφασίσαμε να αναφερθούμε στις Αλκυονίδες μέρες και τον μύθο της Αλκυόνης…
ΛΙΓΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ…
Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν παρατηρήσει ότι στα μέσα περίπου του χειμώνα, παρουσιαζόταν ένα δεκαήμερο περίπου διάστημα καλοκαιρίας. Αυτές τις μέρες τις ονόμασαν Αλκυονίδες μέρες από το πουλί την Αλκυόνη που σύμφωνα με το μύθο πριν γίνει πουλί ήταν μία πανέμορφη γυναίκα κόρη του Θεού των ανέμων Αίολου και της Ενάρετης. Συνήθως μέρες με ήλιο, δίχως άνεμο με σχεδόν ανοιξιάτικη θερμοκρασία, διάστημα κατά το οποίο γεννούν τα αυγά τους τα πουλιά αλκυόνες.
Το φαινόμενο
Επιστημονικά, οι αλκυονίδες ημέρες εξηγούνται από το γεγονός, ότι ανάμεσα στο γεωγραφικό πλάτος της Ελλάδος και της βορειοανατολικής Ευρώπης παρατηρείται στα μέσα περίπου του Ιανουαρίου (δεν είναι σταθερή η περίοδος αυτή) μια βαρομετρική εξίσωση πίεσης. Συνέπεια αυτής της εξίσωσης είναι να κοπάζουν οι άνεμοι και ο καιρός να θυμίζει περισσότερο φθινόπωρο με ηπιότερο κρύο και μεγαλύτερη ηλιοφάνεια.
Οι Αλκυονίδες Μέρες μήνυμα αισιοδοξίας
Η φύση μας δείχνει ότι όλα είναι μια εναλλαγή καταστάσεων: καλών και κακών, κακοκαιρίας (χειμώνας) και καλοκαιρίας (καλοκαίρι), ζωής και θανάτου. Όλα αυτά μας δείχνουν ότι ζούμε σε ένα θαύμα που ονομάζουμε «ζωή». Οι Αλκυονίδες Μέρες, αν τις δούμε συμβολικά, μεταφέρουν ένα πολύ αισιόδοξο μήνυμα, ότι ακόμα και στη «βαρυχειμωνιά» θα υπάρχουν περιστάσεις που θα μας δίνουν δύναμη και θάρρος, όσο δύσκολα κι αν είναι τα πράγματα, ώστε αισιόδοξοι πια να περιμένουμε την «καλοκαιρία» και τον ερχομό της «άνοιξης», κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Πηγή: http://www.eirinika.gr/
Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΑΛΚΥΟΝΗΣ
(Η Αλκυόνη ψάχνει το σύζυγό της, Κήυκα)
Σύμφωνα με το μύθο , η Αλκυόνη πριν γίνει πουλί , ήταν μια πεντάμορφη κοπέλα , κόρη του Αίολου , του θεού του ανέμου και της Ενάρετης .Η Αλκυόνη ήταν παντρεμένη με τον Κύηκα κι ήταν τρισευτυχισμένη . Περνούσαν τόσο όμορφα , που άρχισαν να πιστεύουν σιγά ? σιγά ότι δεν είναι κοινοί θνητοί , αλλά ισάξιοι με τους 12 Θεούς του Ολύμπου .Ο Κύηκας θεώρησε τον εαυτό του ισάξιο του Δία και η Αλκυόνη πίστευε πως ήταν ισάξια της Ήρας . Μάλιστα άρχισαν να αποκαλούν ο ένας τον άλλο με τα ονόματα των Θεών . Αυτό προκάλεσε την οργή του Δία . Όταν το έμαθε θύμωσε τόσο πολύ , που έριξε έναν κεραυνό στο καράβι του Κύηκα κι αυτός μη μπορώντας να παλέψει με τα μανιασμένα κύματα , πνίγηκε .Η Αλκυόνη περίμενε τον άνδρα της στο ακρογιάλι και καθώς περνούσε η ώρα κι ο καιρός η αγωνία της μεγάλωνε ακόμη περισσότερο . Μέσα από τη μανιασμένη θάλασσα το μόνο που μπορούσε πια να αντικρύσει ήταν κάποια ξύλα από το καράβι του Κύηκα . Άρχισε τότε να κλαίει απαρηγόρητα . Ημερόνυχτα θρηνούσε το χαμό του αγαπημένου της Κύηκα . Ο Δίας στο τέλος τη λυπήθηκε και τη μεταμόρφωσε σε ένα πανέμορφο πουλί , με λαμπερά γαλάζια φτερά , την αλκυόνα (Alcedo atthis ) .Η αλκυόνα ζει και αναπαράγεται κοντά σε ακτές , ποτάμια , λίμνες , υγροτόπους και σε παράκτιες λιμνοθάλασσες της Ελλάδας , της Κύπρου και της Ευρώπης γενικότερα . Μοιάζει σα να περιμένει να εμφανιστεί μέσα από τα κύματα ο αγαπημένος της Κύηκας .Το μαρτύριο όμως της αλκυόνας δεν τελείωνε εδώ . Γεννούσε τα αυγά της μέσα στη βαρυχειμωνιά και τα κλωσούσε πάνω σε πέτρες και βράχια στις ακτές . Κάποιες φορές τα αγριεμένα κύματα όμως ορμούσαν με μανία πάνω στη φωλιά της κι αυτή καταστρεφόταν μαζί με τα αυγά της .Ο Δίας και πάλι έδειξε συμπόνια στην αλκυόνα κι έτσι μέσα στην καρδιά του χειμώνα , οι άνεμοι κοπάζουν κι ο ήλιος λάμπει , βοηθώντας την αλκυόνα να κλωσήσει τα αυγά της .
Aρχικά, διαβάσαμε το μύθο των αρχαίων Ελλήνων, για την Αλκυόνη που μεταμορφώθηκε σε πουλί και τον δραματοποιήσαμε πολλές, πολλές φορές….
Ο Δίας θυμωμένος ρίχνει κεραυνό στο πλοίο του Κύηκα και ο σύζυγος της Αλκυόνης πνίγεται)
Παρακολουθήσαμε από το διαδίκτυο βίντεο με τον μύθο της Αλκυόνης….https://www.youtube.com/watch?v=C1VK0FcxLfA
Είδαμε διαδικτυακά πολύ ωραίες φωτογραφίες με την αλκυόνα…
Κάναμε φύλλα εργασίας από ΕΔΩ
Για το 2ο φύλλο, προηγήθηκε συζήτηση…Βάλαμε ψαράκια και πουλάκια και χρησιμοποιήσαμε την έννοια «Τόσα-όσα»…Στην αρχή – επειδή σκόπιμα τα πουλάκια ήταν πιο αραιωμένα – μερικά παιδιά μπερδεύτηκαν και νόμισαν πως είναι περισσότερα…αφού τα μετρήσαμε όμως και κάναμε αντιστοίχηση ένα προς ένα κατανοήσαμε ποια ήταν περισσότερα και ποια λιγότερα (ευχαριστούμε το κλασικό τμήμα που μας παραχώρησε το υλικό)…
Στο τέλος, κάναμε και 2 κατασκευές με την αλκυόνα για να τις πάρουν τα παιδιά μαζί τους…
Η ΠΡΩΤΗ…
Η ΔΕΥΤΕΡΗ…
ΟΛΟΗΜΕΡΟ ΤΜΗΜΑ
Δημοσιεύτηκε από Μιχαηλίδου Κική
ΤΗΞΗ – ΠΗΞΗ
Έννοιες δύσκολες, που αν όμως παρουσιαστούν με παιγνιώδη τρόπο, γίνονται κατανοητές από τα παιδιά…Oι δραστηριότητές μας, εμπνευσμένες από 2 εξαιρετικές συναδέλφους, τη Μαρία Γ. και τη Μαρίνα Ζ.,που ασχολήθηκαν με το ίδιο θέμα, ΕΔΩ και ΕΔΩ..
Ένας μάγος λοιπόν, ήρθε στο σχολείο μας και φυλάκισε μερικά παιχνιδάκια μας…ΠΩΣ;;; Τα έβαλε μέσα σε πάγο και δε μπορούν να ξεφύγουν…
Γυρνάμε στην τάξη και προβληματιζόμαστε πως να τα ελευθερώσουμε…οι προτάσεις πολλές…Να τα βγάλουμε στον ήλιο, πάνω στο καλοριφέρ, να σπάσουμε τον πάγο, να ρίξουμε ζεστό νερό, η κυρία προτείνει το αλάτι, γιατί έχει παρατηρήσει πως όταν οι δρόμοι έχουν χιόνι, οι άνθρωποι του Δήμου ρίχνουν αλάτι… Καταγράφονται όλες οι απόψεις και ψηφίζουμε με ποια πιστεύουμε πως θα βγάλουμε πιο γρήγορα τα παιχνιδάκια (ΤΗΞΗ)…
Αρχικά, αγγίξαμε τον πάγο να νιώσουμε την επιφάνειά του…»Πολύ γυαλιστερός!» «Πολύ κρύος!», ήταν τα πρώτα σχόλια…
ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ…
ΣΤΟ ΚΑΛΟΡΙΦΕΡ
ΡΙΞΑΜΕ ΖΕΣΤΟ ΝΕΡΟ
ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΜΕ ΝΑ ΤΟΝ ΣΠΑΣΟΥΜΕ
ΡΙΞΑΜΕ ΑΛΑΤΙ
Στο τέλος διαπιστώσαμε πως με τη ζέστη λιώνει πιο γρήγορα ο πάγος…Στη συνέχεια, θελήσαμε να κάνουμε το αντίθετο: από νερό να κάνουμε πάγο (ΠΗΞΗ)…ΠΩΣ;; -Να βάλουμε νερό στην κατάψυξη…-ΠΟΥ;; -Μέσα σε παγοθήκες…και για να γίνουν πιο ωραία τα παγάκια αποφασίσαμε να χρωματίσουμε το νερό…Με τέμπερες αλλά και με γκοφρέ χαρτί…
Και τώρα ήρθε η ώρα να γίνουμε καλλιτέχνες και να φτιάξουμε χρωματιστά γλυπτά από πάγο…Ρίχνουμε αλάτι πάνω στον πάγο..το αλάτι διαβρώνει τον πάγο και δημιουργεί «χαράδρες» (κανονικά γίνεται με χοντρό αλάτι αλλά δεν είχαμε)…
Όλα αυτά μας εντυπωσίασαν πολύ, νιώσαμε μικροί επιστήμονες που κάνουν πειράματα κι όταν καταφέραμε να ελευθερώσουμε και τα παιχνιδάκια, ενθουσιαστήκαμε!!
Τέλος, διαβάσαμε, εικονογραφήσαμε και κάναμε βιβλίο την ιστορία που μας έδωσαν πολύ ευγενικά οι φίλοι μας από το κλασικό τμήμα (Μπορείτε να την δείτε κι εδώ,ΠΕΡΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ )
«ΠΕΣ ΜΟΥ ΠΩΣ ΝΑ ΝΙΚΗΣΩ ΤΟ ΚΡΥΟ; (ΤΗΞΗ – ΠΗΞΗ)
Ο μικρούλης χιονάνθρωπος με την ξύλινη πίπα και το μουλιασμένο από το χιόνι σκουφί, μέρες τώρα πάγωνε στη μέση του αγρού. Τουρτούριζε από το κρύο και δεν ήξερε τι να κάνει.Ένα πρωινό λοιπόν, αποφάσισε να πάει βόλτα στην εξοχή και να ανακαλύψει πώς να νικήσει το κρύο.
Δρόμο παίρνει, δρόμο αφήνει?Φτάνει στην άκρη του δάσους. Βλέπει ένα παρδαλό πουλί να κάθεται σε ένα γυμνό παγωμένο κλαδί.? Όμορφό μου πουλί, πες μου σε παρακαλώ, πώς να νικήσω το κρύο;? Να σφυρίζεις καλέ μου φίλε. Να σφυρίζεις συνέχεια όπως σφυρίζω κι εγώ.? Πολύ αστεία η ιδέα σου καλό μου πουλί. Στ? αλήθεια πολύ αστεία. Ευχαριστώ πάντως, θα το σκεφτώ.
Δρόμο παίρνει δρόμο αφήνει?.Φτάνει στην άκρη ενός παγωμένου βάλτου. Βλέπει ένα βάτραχο τυλιγμένο με το τεράστιο κασκόλ του.? Αρχοντικέ μου βάτραχε, πες μου σε παρακαλώ πως να νικήσω το κρύο;? Να κάνεις πατινάζ γλυστρώντας στον πάγο καλέ μου φίλε. Κοίταξέ με, όπως κάνω κι εγώ.? Αμφιβάλλω αν θα πετύχει πράσινέ μου βάτραχε. Ευχαριστώ για την ιδέα σου, θα το σκεφτώ?
Δρόμο παίρνει, δρόμο αφήνει?Φτάνει σε ένα παγωμένο λιβάδι. Βλέπει ένα βιαστικό λαγό που έσκαβε για να φτιάξει τη φωλιά του.? Κύριε λαγέ, πες μου σε παρακαλώ πως να νικήσω το κρύο;? Να σκάβεις καλέ μου φίλε, να σκάβεις για να ζεσταθείς.-Οπωσδήποτε με κοροϊδεύουν, είπε ο μικρός χιονάνθρωπος?.και κρυώνω τόσο πολύ.Ο μικρός χιονάνθρωπος νιώθει πολύ μπερδεμένος. Προχωρά λίγο πιο κάτω. Το σκέφτεται, το ξανασκέφτεται, και αποφασίζει να δοκιμάσει?Σφυρίζει, γλιστρά στον πάγο, κάνει σωρούς από χώμα?και πέφτει ξερός από την κούραση.
Απογοητευμένος και κρυωμένος, ο μικρός μας χιονάνθρωπος παίρνει ξανά το δρόμο του. Έχει πια νυχτώσει. Και τότε, μακριά, στο βάθος του δάσους, βλέπει μια καλύβα με φως.Πλησιάζει, ανοίγει την πόρτα και προχωρά προς τη δυνατή φωτιά που καίει στο τζάκι.
? Επιτέλους ζέστη, λέει και νιώθει να ιδρώνει. Χοντρές σταγόνες νερού άρχισαν να κυλούν στο πρόσωπό του και στο σώμα του. Αισθάνεται τόσο ωραία, που αποκοιμιέται στην πολυθρόνα, χωρίς να καταλάβει ότι αλλάζει το σχήμα του και γίνεται όλο και μικρότερος?? ΠΡΟΣΟΧΗΗΗΗΗΗ!!!!!! Λιώνεις! φωνάζουν δυνατά το πουλί, ο βάτραχος και ο λαγός. Δεν θα μείνει τίποτα από σένα. Μόνο η πίπα και το σκουφί σου θα μείνουν.Όμως ο μικρός χιονάνθρωπος δεν ακούει πια τίποτα. Έχει τόσο πολύ λιώσει, που κανείς δεν καταλαβαίνει πώς ήταν πριν.
? Ίσως είναι πολύ αργά?λέει ο βάτραχος και κλαίει.Ξαφνικά, ο μικρός χιονάνθρωπος κούνησε λίγο ό,τι είχε απομείνει από το ένα του χέρι. Τότε ο βάτραχος, το πουλί και ο λαγός τον αρπάζουν και τον βγάζουν έξω από την καλύβα. Μαζεύουν γρήγορα γρήγορα χιόνι, το στρώνουν στο κεφάλι του και τον κάνουν χοντρό όπως πριν. Ύστερα γεμίζουν την κοιλιά του και την κάνουν ολοστρόγγυλη όπως πριν.
ΟΛΟΗΜΕΡΟ ΤΜΗΜΑ
Δημοσιεύτηκε από Μιχαηλίδου Κική
