Συνεχίζοντας τη θεματική ενότητα «ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ» (πάτα ΕΔΩ για να δεις τις προηγούμενες δραστηριότητες), περνάμε στον…..
…ΘΥΜΟ.…Πολύ έντονο συναίσθημα…ιδίως στα μικρά παιδιά μπορεί να εκδηλωθεί πολύ…εκρηκτικά! Φυσικά, τις περισσότερες φορές οι λόγοι είναι «αστείοι» αλλά αυτό δεν αποτρέπει τα έντονα ξεσπάσματα!! ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ!
- Αρχικά, δίνω στα παιδιά έναν καθρέφτη…Τους ζητάω στην αρχή να χαμογελάσουν…Μετά να πάρουν μια θυμωμένη έκφραση… -» Πότε σας αρέσει πιο πολύ ο εαυτός σας; «, ρωτάω. Όλα τα παιδιά συμφωνούν πως είναι πιο όμορφα όταν χαμογελάνε!
- Αποφασίζουμε λοιπόν, να μάθουμε να διαχειριζόμαστε τον θυμό μας…Για να μην στεναχωρούμε τους γύρω μας αλλά και να μην…ασχημαίνουμε! Τι κάνουμε;; Αρχικά, φτιάχνουμε το κουτί του θυμού….Εκεί μέσα θα ζωγραφίζουμε την αιτία του θυμού μας!
- Πρέπει όμως να βρούμε και τρόπους να διαχειριζόμαστε τον θυμό μας και να ηρεμούμε. Πώς; Εδώ εμφανίζεται το ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΗΡΕΜΙΑΣ!
- Τι θα περιλαμβάνει το κουτί της ΗΡΕΜΙΑΣ;
- Μα φυσικά πράγματα που μας αρέσουν και μας ηρεμούν! Όπως: ένα μαξιλάρι, ένα τηλέφωνο, μαρκαδόρους, χαρτιά, ένα χνουδωτό ζωάκι, φυλλάδιο με τεχνικές αναπνοής, αριθμογραμμή από το 1 έως το 10 .
- Και τώρα ας γίνουμε ηθοποιοί και ας προσποιηθούμε μία κατάσταση που συμβαίνει πολύ συχνά στο σχολείο ίσως και στο σπίτι: Παίζω με τα τουβλάκια μου κι ο συμμαθητής μου/ο αδελφός μου έρχεται και μου τα παίρνει…
- Αγκαλιάζω το αρκουδάκι μου,
- παίρνω τηλέφωνο (στα αλήθεια ή στα ψέματα) σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο,
- ρίχνω γροθιές σε ένα μαξιλάρι,
- ζωγραφίζω
- Παίρνω βαθιές ανάσες
- Μετράω ως το 10
Έτσι, το ΘΥΜΟΜΕΤΡΟ μου, από κει που είχε φτάσει στην κορυφή, κατέβηκε ξανά….στην ηρεμία!!…
Αποτυπώνουν τα παιδιά σε φύλλα εργασίας, τρόπους διαχείρισης του θυμού…
Δημιουργούμε τη «Γωνιά της συμφιλίωσης», όπου τα παιδιά, ύστερα από έναν καβγά μεταξύ τους κι αφού έχουν χρησιμοποιήσει μεθόδους διαχείρισης του θυμού τους κάθονται και κουβεντιάζουν ήρεμα με σκοπό τη συμφιλίωση.
Διαβάζω στα παιδιά το υπέροχο βιβλίο » ο μεγάλος ΘΥΜΟΣ» της Μιρέιγ ντ’ Αλλανσέ, συζητάμε και κατανοούν πως ο θυμός είναι σαν ένα μπαλόνι, που φουσκώνει, φουσκώνει και θα… σκάσει αν δεν βρούμε τρόπους να τον διαχειριστούμε!
Ο Μάριος πέρασε μια πολύ δύσκολη μέρα. Ο πατέρας του τού έκανε συνέχεια παρατηρήσεις. “Βγάλε τα παπούτσια σου, έχουν λάσπες”. Ο Μάριος του αντιμιλούσε απότομα. Στο τραπέζι του έφταιγε το φαγητό. “Είσαι με τα καλά σου; Σπανάκι θα φάμε;” φώναξε στον πατέρα του ο οποίος δεν άντεξε και τον έστειλε στο δωμάτιό του να ηρεμήσει. “Σιγά μην ηρεμήσω”, συνέχισε να μουρμουρίζει ο Μάριος βλοσυρός και αγριεμένος. Μα εκεί, στο δωμάτιό του, κάτι μέσα του άρχισε να φουντώνει. Ένα τρομερό πράγμα. Φούσκωνε, φούσκωνε ώσπου βγήκε από μέσα του με ορμή. Το τρομερό αυτό Πράγμα ήταν μάλλον πολύ οργισμένο. Άρχισε να σπάει τα πράγματα του Μάριου, να κοπανάει ό,τι έβρισκε μπροστά του, να τα κάνει όλα λίμπα πραγματικά. Ο Μάριος ότι δεν πάνε καθόλου καλά. Κι αυτός ο παράξενος θυμός που είχε νιώσει μέσα του, είχε αρχίσει ακόμα πιο παράξενα να στρέφεται εναντίον του.»
Άρα, τώρα ξέρουμε ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ να κάνουμε, αν νιώσουμε πολύ θυμωμένοι για κάποιο λόγο:
Και τελειώνουμε αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα θεματική ενότητα των συναισθημάτων με μια ομαδική αφίσα (Η ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΦΙΣΑ ΑΠΟ ΕΔΩ )
ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΑΜΕ:
Ο ΠΡΑΣΙΝΟΣ ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΚΟΥΤΙ
Ο πράσινος δράκος και το μαγικό κουτί.
Κάποτε , σε ένα πανέμορφο δάσος , ζούσε ένας πράσινος, μεγάλος δράκος. Κάθε πρωί που ξυπνούσε έβλεπε τα δέντρα του δάσους, έπαιρνε βαθιές αναπνοές κι ένιωθε πολύ ευτυχισμένος.Το δάσος ήταν τόσο όμορφο που γρήγορα απέκτησε τεράστια φήμη με αποτέλεσμα να έρχονται από παντού ζώα για να μείνουν εκεί. Από τότε ο δράκος έχασε την ησυχία του. Και όχι τίποτε άλλο, άρχισε να νευριάζει εύκολα και να θυμώνει.Την πρώτη φορά που θύμωσε ήταν επειδή τα σκιουράκια μάζεψαν βελανίδια και τα άφησαν παντού στο χώμα. Πήγε ο δράκος να κάνει τον περίπατό του , τα πάτησε , κι άρχισε να χοροπηδά από τον πόνο. Θύμωσε τόσο πολύ που από το στόμα του βγήκε, τι άλλο ; Φωτιά!!!Το αποτέλεσμα ήταν να καεί το δέντρο που βρισκόταν ακριβώς μπροστά του. Και δεν έφτανε αυτό, αλλά κάηκε και η γλώσσα του. Για μέρες δεν μπορούσε ούτε να μιλήσει , ούτε να φάει. Μόλις συνήλθε συνέβη κάτι άλλο που τον έκανε να θυμώσει . Ένας λαγός έφαγε καρότα και πέταξε τα κοτσάνια έξω από τη σπηλιά του δράκου. Ξαναθύμωσε ο πράσινος δράκος, έβγαλε φωτιά από το στόμα του, έκαψε δυο δέντρα αυτή τη φορά κι έκανε μεγαλύτερη ζημιά στη γλώσσα του. Ο καιρός περνούσε και τα δέντρα όλο και λιγόστευαν στο δάσος από το θυμό του δράκου. Όσο για τη γλώσσα του, είχε γεμίσει φουσκάλες και τον έκανε να τρώει μόνο γιαούρτι και να μιλάει ……πθεβδά!!!!Μια μέρα ήρθε στο δάσος ένα ξωτικό που, μόλις είδε τη μεγάλη καταστροφή, έψαξε να βρει τι έφταιγε. Δεν άργησε να δει τον πράσινο δράκο να βγάζει φωτιά από το στόμα του επειδή ένας τυφλοπόντικας είχε γεμίσει τον τόπο με τρύπες. Τότε το ξωτικό πήγε κοντά του και του έδωσε ένα «μαγικό κουτί». Από κείνη την ημέρα ο δράκος, όχι μόνο δεν θύμωνε, αλλά και σταμάτησε να βγάζει φωτιές και να καίει τα δέντρα. Σήμερα το δάσος έχει γίνει ξανά καταπράσινο όπως ήταν παλιά.
Τι ήταν όμως , το μαγικό κουτί;
Ήταν ένα χρωματιστό κουτί που μέσα σε αυτό ο δράκος έγραφε ό,τι τον θύμωνε.
Οδηγίες… και για τους γονείς
Τι μπορούμε να κάνουμε τώρα με αυτήν την ιστορία;
Βάζουμε τα παιδιά να φτιάξουν ένα κουτί με την δική τους προσωπική σφραγίδα. Κάθε παιδί έχει το δικό του κουτί. Στην συνέχεια τα βάζουμε να γράψουν τι τα κάνει να θυμώνουν. Αν είναι μικρά, μπορούν να ζωγραφίσουν ή να γράψετε εσείς. Καθετί που γράφεται μπαίνει στο μαγικό κουτί και μετά γίνεται μια συζήτηση για το τι μπορεί να κάνει το παιδί όταν του συμβαίνει αυτό.
Πηγή : psychologized.blogspot.gr
(ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΑΠΟ https://blogs.sch.gr/vpapagiann/?page_id=1922)
Συναισθηματική αγωγή
- Η αυτοεπίγνωση
- Η διαχείριση συναισθημάτων
- Η ενσυναίσθηση
- Η επικοινωνία
- Η συνεργασία
- Η επίλυση συγκρούσεων
Η σημασία της συναισθηματικής νοημοσύνης κρίνεται αποφασιστικής σημασίας, καθώς η επιτυχία στη ζωή των ατόμων οφείλεται κατά 20% στο I.Q. και κατά 80% στο E.Q. Η συναισθηματική νοημοσύνη σχετίζεται θετικά με την αποδοτικότητα, την ικανοποίηση από τη ζωή και το έργο, την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων, λιγότερο άγχος, επιτυχή κοινωνικοποίηση και ανάπτυξη πνεύματος συνεργασίας, θετικές σχέσεις με τον κοινωνικό περίγυρο, θετικές οικογενειακές σχέσεις, μεγαλύτερη αισιοδοξία, υψηλότερη ενσυναίσθηση, υψηλότερο αυτοέλεγχο και περισσότερες κοινωνικές δεξιότητες (Δεσύλλας, 2006). Θα πρέπει ωστόσο να τονιστεί πως οι συναισθηματικές δεξιότητες μπορούν να αναπτυχθούν και να διδαχθούν, καθώς δεν πρόκειται για εγγενή ταλέντα, αλλά για επίκτητες δεξιότητες (Ταμπάκη, 2009).
- Επίγνωση συναισθημάτων των παιδιών
- Αναγνώριση
- Ακρόαση με ενσυναίσθηση και επιβεβαίωση των συναισθημάτων του παιδιού
- Βοήθεια στο παιδί να κατονομάσει λεκτικά τα συναισθήματά του
- Διερεύνηση στρατηγικών για την επίλυση των προβλημάτων
- ΠΗΓΗ:Το πιο ωραίο σχολείο είναι το Νηπιαγωγείο
